Эй дӯсте, ки бо ман ин ҳикояро мешунавӣ! Ҳатман фаҳмидаҳое, ки он ҳокими бузург ба хотири ҳадафҳову мақсадҳои мазкур ин қасрро сохтааст, пас расидан ба ин мақсадҳо “ду чиз” вобастагӣ дорад:
Якум: Вуҷуди ҳамин устодест, ки дидему баёноташро шунидем, агар ӯ намебуд ҳамаи мақсадҳо барбод мерафт.
Бале, китоби бемафҳум ва бидуни муаллим, як порча коғази бемаъност.
Дуюм: Гӯш фаро додани мардум ба суханони он муаллим ва пазируфтани он. Пас вуҷуди устод дар ин қаср лозиму зарӯрист, ва гӯш додани аҳолӣ ба ӯ низ, сабаби бақои қаср аст. Аз ин рӯ метавон гӯфт, ки агар ин устод намебуд, подшоҳи воломақом ин қасрро намесохт ва боз метавон гуфт: Ҳар гоҳ мардум ба суханони ӯ гӯш фаро надиҳанд ва эътино накунанд, подшоҳ табдилу дигаргунӣ дар қаср эҷод хоҳад кард.